شهید علی‌اکبر محمدحسینی، هفتمین فرزند حسین محمدحسینی و فاطمه عبدالرمضانی بود، او ۲۲ مهرماه سال ۱۳۳۷ش در خانه‌ای کوچک و محقر و خشت‌گلی واقع در چهارراه طالقانی کرمان چشم به جهان هستی گشود. پدرش برای گذران زندگی خانواده بزرگ ده نفری خود، شبانه‌روز کار می‌کرد و با وجود این، نمی‌توانست هزینه مخارج زندگی فرزندانش را تأمین کند. علی‌اکبر در محرومیت و فقر و تنگدستی بزرگ شد و درد این طبقه از مردم کشورش را با تمام وجود احساس کرد. وی دوران ابتدایی را در دبستان امیرکبیر کرمان به پایان رساند. سپس به‌دلیل از کار افتادگی پدرش، ترک تحصیل کرد و راهی بازار کار شد تا او نیز در تأمین مخارج خانواده نقشی داشته باشد. علی‌اکبر با شرکت در جلسات مذهبی و نماز جماعت بر اطلاعات دینی و مذهبی‌اش افزود و با مطالعه کتاب و حضور در مجالس سخنرانی، دانش سیاسی‌اش را افزایش داد به‌طوری‌که در ۱۷ سالگی، درک عمیقی از جریانات سیاسی و اجتماعی به‌دست آورد. وی پنج سال بعد از ترک تحصیل، با ثبت‌نام در مدرسه راهنمایی شبانه صفاری کرمان دوره تحصیلی راهنمایی را آغاز کرد و در مدرسه راهنمایی شبانه مهر، تحصیلات مقطع راهنمایی‌اش را به پایان رساند. سال ۱۳۵۵ش، تحول عظیمی در افکار علی‌اکبر به وقوع پیوست. وی به‌واسطه گوش سپردن به نوارهای ضبط شده سخنان حضرت امام خمینی (ره) و مطالعه اعلامیه‌های معظم‌له، با آن بزرگوار آشنا شد و با تکثیر نوار‌ها و اعلامیه‌های ایشان و همین‌طور پخش و توزیع آن‌ها تحت تعقیب ساواک قرار گرفت. با علنی شدن مبارزات مردم ایران علیه رژیم ستمگر شاهنشاهی، علی‌اکبر از عناصر اصلی سازمان‌دهی تظاهرات و اعتصابات در کرمان به‌شمار می‌رفت. وی در حوادث ۲۴ مهر مسجد جامع کرمان و ۲۴ آذر مسجد امام (ره)، حضوری فعال داشت. با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، علی‌اکبر وارد کمیته شد و کمی بعد به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست. وی در آخرین روزهای سال ۱۳۵۸ش همراه با عده‌ای دیگر از جان‌برکفان، عازم کامیاران شد و بعد از یک دوره نبرد با ضد انقلاب، از همان‌جا به سومار رفت و در عملیات ظهر روز عاشورای سال ۱۳۵۹ش (۲۷ آبان ۱۳۵۹ش) شرکت کرد. علی‌اکبر پس از آن به جبهه‌های جنوب عزیمت کرد و فرماندهی نیروهای کرمانی را به عهده گرفت. وی در عملیات‌های ثامن‌الائمه (ع) و طریق القدس فرماندهی گردان حضرت ابوالفضل (ع) را بر عهده داشت. علی‌اکبر محمدحسینی، سرانجام در تاریخ دوازدهم آذرماه سال ۱۳۶۰ هجری شمسی در چهارمین روز عملیات پیروزمندانه طریق‌القدس (فتح بستان) از ناحیه ران پا مجروح شد، وی درحالی‌که می‌توانست جان خویش را نجات دهد، برای حفظ روحیه نیروهای تحت امرش در منطقه نبرد ماند و زیر پل سابله مظلومانه به شهادت رسید.